Een ultrasoon baken is een onhoorbaar geluid met gecodeerde gegevens die door een luisterapparaat kunnen worden gebruikt om informatie over iets te ontvangen. Bakens kunnen bijvoorbeeld worden gebruikt in een winkel om een bepaalde promotie of op een museum te markeren voor rondleidingen waar de ultrasone bakens de locatie kunnen coderen. Of ze kunnen worden gebruikt om mensen consumenten bij te houden. Stel je voor als Google outs … Oh, wacht … Dat deed ze al enkele jaren geleden. Zoals met bijna elke technologie, kan het worden gebruikt om ‘geen kwaad’ te doen of om andere doeleinden te dienen.
Onderzoekers van de Technische Universitat Braunschweig in Duitsland presenteerden een papier over ultrasone zijkanalen op mobiele apparaten en hoe kunnen ze worden misbruikt in een verscheidenheid aan scenario’s, variërend van eenvoudige consumententracking tot deanonivisering. Dit soort ultrasone bakens werken in het bereik van 18 KHz – 20 kHz, dat de mens niet het vermogen heeft om te horen, tenzij je jonger bent dan twintig jaar oud, vanwege presbycusis. Ja, presbycusis. Dit frequentiebereik kan via bijna elke luidspreker afgespeeld en kan gemakkelijk worden opgehaald door de meeste mobiele apparatenmicrofoons, dus er is dus geen speciale hardware nodig. Luidsprekers en microfoons zijn tegenwoordig bijna alomtegenwoordig, dus er is een echt beroep op de technologie.
In hun onderzoekspapier, gepresenteerd vorige week op het IEEE European Symposium op veiligheid en privacy, vonden ze dat 234 huidige Android-applicaties een type ultrasone luistertechnologie bevatten en het aantal apps met deze technologie is in opkomst. Ze vonden ook dat fysieke locaties zoals winkelcentra al bakens aannemen en uitzenden. Ze bedekten Silverpush, Lisnr en Shopkick Software-implementaties en ook getest op bakens die via tv-kanalen worden uitgezonden, maar zonder succes.
Om een of andere reden was er geen enkele vermelding voor Google in de buurt van technologie, noch zijn nabijgelegen berichten API.
Acoustic Covert-kanalen zijn niet nieuw, maar ze lijken wat tijd te nemen om uit de onderzoekspapers naar wijdverspreide technologie te ontstaan, misschien vanwege hun beperkingen, zoals foutbewustzijn en bereik. Aan de andere kant, als het eenmaal begreep dat deze bakens daadwerkelijk betrouwbaar kunnen werken, is deze technologie gewoon te sappig voor reclamebureaus om niet te gebruiken.
En ook andere ‘agentschappen’.